Historia Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa
Miejscowość Rogów położona jest w powiecie wodzisławskim (woj. Śląskie). Istnieją różne wersje powstania nazwy wsi. Jedna z nich mówi, że nazwa pochodzi od starosłowiańskiej nazwy „ róg”, co oznacza las. Można się również doszukiwać tej nazwy w łacińskim wyrazie „rogus”, co oznacza stos drewna, czy też w wyrazie ruskiego pochodzenia „roh”, tj. również las. Pierwsze wzmianki o istnieniu miejscowości pochodzą z XIII wieku, a znajdujemy je w spisie wsi, składających dziesięcinę Kolegiacie św. Krzyża w Opolu w latach 1232 – 1239. Wieś Rogów nie zostaje co prawda wymieniona tam wprost ale wspomniane zostają nazwy wszystkich otaczających ją, mniejszych wiosek, które później wraz z Rogowem tworzyły jedną parafię. Pierwszych pewnych danych dotyczących wsi Rogów dostarczają akta procesowe z 1385 roku. W XV wieku właścicielami Rogowa byli Jan Strzałka i Jerzy Kopeć, w wieku następnym ziemia ta należała do rodziny Charwatów. W XVII wieku Rogów stał się własnością protestanckiego rodu Fragsteinów, nieprzychylnych Kościołowi katolickiemu. Od połowy XVIII wieku nowymi właścicielami zostali Laryszowie. Rogów pozostawał w ich posiadaniu aż do 1929 roku, kiedy to tereny te nabyła Spółka Osadnicza „Ślązak” i dokonała ich parcelacji. Od XIII wieku mieszkańcy Rogowa utrzymywali się głównie z pracy na roli, młynarstwa oraz hodowli owiec. Ponadto do XIX wieku w okolicach Rogowa znajdowały się małe kopalnie gipsu.
Pierwszy kościół w Rogowie istniał już w drugiej połowie XIV wieku. Nie znamy jednak dokładnej daty jego budowy. Prawdopodobnie przetrwał aż do pierwszej połowy XVII wieku, kiedy to z polecenia protestanckiego dziedzica, Jerzego Fregsteina kościół zburzono.
Wzbudziło to sprzeciw ludu, który wymusił na dziedzicu budowę nowej świątyni. Jej budowa zakończyła się w 1651 roku. Nowy kościół, pw. Św. Marcina był drewniany, wyposażony w trzy ołtarze, chrzcielnicę z rzeźbą przedstawiająca chrzest Jezusa, ławy pochodzące ze starego kościoła. Ponadto urządzono w nim 2 chóry, z których jeden przeznaczony był wyłącznie dla rodziny dziedzica. Dzwonnica była wyposażona w cztery dzwony, zaś na wieży umieszczono zegar, co było rzadkością w tamtych czasach. Organy sprowadzono do kościoła z początkiem XVIII wieku. W latach 1776 – 1781 proboszczem parafii był ks. Józef Piskorz , za kadencji którego wyremontowano dach, posadzkę jeden z ołtarzy oraz zakupiono monstrancję. Na następne inwestycje, czyli budowę zakrystii oraz zakup nowych organów parafianie Rogowscy musieli czekać do połowy XIX wieku. W 1844 roku poświęcono nowy cmentarz. W tym też roku odbyła się wizytacja w parafii, podczas której zwrócono uwagę na konieczność budowy nowego kościoła. Uniemożliwiła ją jednak trudna sytuacja finansowa parafian. Pół wieku później na zebraniu rady Parafialnej podjęto decyzję o budowie nowego, gotyckiego kościoła. Dnia 7 kwietnia 1896u położono kamień węgielny, a koordynatorem prac został ks. Franciszek Kałuża . W pożarze z 1897 roku spłonął stary kościółek, z którego uratowały się tylko uprzednio zdjęte dzwony. Pożar uszkodził również budynek nowego kościoła jednakże już 27 grudnia 1897 zakończono wykonywane przy nim prace budowlane. Po roku wyposażono go w organy oraz uzupełniono sprzęty liturgiczne. Konsekracji kościoła, która odbyła się 10 czerwca 1904 dokonał ks. bp Marx z Wrocławia. W czasie drugiej Wojny Światowej przez Rogów przebiegała linia frontu. Walki doprowadziły do ruiny sporą część wsi. Prawie całkowitemu zniszczeniu uległ kościół. Odbudowę, według nowego projektu Adolfa Hanaka z Olzy, rozpoczęto już w 1945 roku, pod przewodnictwem ks. Alojzego Latuska . Nowy Kościół, pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa został poświęcony 21 listopada 1948 przez ks. bpa Stanisława Adamskiego. Do 1953 roku uzupełniono wszystkie sprzęty liturgiczne, w tym też roku zainstalowano organy. Wraz z kościołem odbudowano również plebanię.
